Cemal Süreya (d. 1931, Erzincan - ö. 9 Ocak 1990, Istanbul), Türk sair. Asil adi Cemalettin Seber'dir.
Hayati
Erzincan'da dogdu.(O yillarda Pülümür Erzincan iline bagli oldugu icin Erzincan yaziliyor olmali)Aslinda 1931 Tunceli ili Pülümür ilcesinde dünyaya geldi Dersim isyani sebebiyle zorunlu göce tabi olan ailesiyle sürgüne gönderildi.i
1954'te Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Maliye ve Iktisat Bölümü'nü bitirdi. Maliye Bakanligi’nda müfettis yardimciligi ve müfettislik görevlerinde bulundu; 1965’te ayrildigi müfettislik görevine 1971’de yeniden döndü; 1982’de müsavir maliye müfettisliginden emekli oldu. Agustos 1960’ta basladigi ve yalnizca dört sayi çikarabildigi Papirüs dergisini, Haziran 1966-Mayis 1970 arasi 47, 1980-81 arasi iki sayi daha çikardi. 1978’de Kültür Bakanligi’nda Kültür Yayinlari Danisma Kurulu üyesi olarak da görev yapan Cemal Süreya, emekli olduktan sonra, yayinevlerinde danisman ve ansiklopedilerde düzeltmen olarak çalisti. Birçok dergide yazilari ve siirleri yayimlandi; ayrica Olusum, Türkiye Yazilari, Maliye Yazilari dergileri ile Saçak dergisinin kültür-sanat bölümünü bir süre yönetti. Politika, Aydinlik, Yeni Ulus ve Yazko Somut gazeteleri ile 2000’e Dogru dergisinde köse yazilari yazdi.
Ilk siiri “Sarkisi-beyaz”, 8 Ocak 1958'de Mülkiye dergisinde çikti. Siirlerindeki sekil, muhteva ve anlatim özellikleri ile Ikinci Yeni siirine katildi. Bu akimin önde gelen sairlerinden biri oldu. Gelenege karsi olmasina karsin gelenegi siirinde en güzel kullanan sairlerden birisiydi. Kendine özgü söyleyis biçimi ve sasirtici buluslariyla, zengin birikimi ile, duyarli, çarpici, yogun, diri imgeleriyle Ikinci Yeni siirinin en basarili örneklerini vermistir. Sahsiyetli bir siir dili vardir. Canli halk dilini kullanmasi, onu okuyucuya yaklastirir. Üslubundaki mizah ve istihza, ona ayri bir özellik kazandirmaktadir.
Bati Anadolu'daki Bilecik'e sürgüne gönderilmis bir Kürt ailesinin çocugudur; bu kimligini uzun süre saklar ya da saklamak zorunda kalir. Öyle ki Bazil Nikitin'in Kürtler adli kitabini çevirdigi halde yayinda adinin sadece bas harflerini (C.S.) kullanir.
Sairin hayatindaki en önemli kirilma noktalarindan biri adressizliktir: 4 kez evlenir, 29 farkli evde oturur.
Ölmeden önce, esi 'Bayan Nihayet'e biraktigi 4 Kasim 1989 imza tarihli miras yazisinda, 6 madde halinde; iki tane hali, kütüphane, masanin ortasindaki ve yabancilarin yarisi, çiçeklerin hepsi, büyük ayna, bütün kitaplarin telif hakkinin yarisi, kendisini ve bütün notlarini esine biraktigini belirtmistir.
Ölümünden sonra adina bir siir ödülü kondu. Feyza Perinçek ve Nursel Duruel, sair üzerine bir biyografik inceleme hazirladilar: Cemal Süreya / Sairin Hayati Siire Dahil (1995). 1997’de de Cemal Süreya Arsivi yayimlandi.
Kitaplari
Siir
* Üvercinka (1958; Yeditepe Siir Armagani)
* Göçebe (1965; 1966 TDK Siir Ödülü)
* Beni Öp Sonra Dogur Beni (1973)
* Sevda Sözleri (Uçurumda Açan ile birlikte toplu siirleri: 1984)
* Sicak Nal ve Güz Bitigi (1988; Behçet Necatigil Siir Ödülü)
* Sevda Sözleri (bütün siirleri: 1990, ö.s; YKY 1995)