'hayatimsin' kelimesindeki gizli öznemsin...hayatin getirdiklerine baskaldirabilmek yillarca...sonbaharda dökülen yaprak misali savrulmak pervasizca...kocaman bir ömür ne için kim için...belki de kisacik.. daha gözünü açip bakamadan günesin dogusuna küçük bir merhaba ve ardindan hemen gelen hosçakal vedasi...sana bana bu hayatta nefes alanlar için çok aci belki ama hosçakal diyen için pek de öyle