Ziya Osman Saba, cumhuriyet dönemi sair ve yazari
Hayati
Mütareke yillarinda Galatasaray lisesini bitirdi. Cumhuriyet gazetesi muhasebe servisinde çalisirken bir yandan da Istanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdi (1936).
30 Mart 1910 tarihinde Istanbul'da dogdu, 29 Ocak 1957 tarihinde Istanbul'da öldü. Galatasaray Lisesi'ni ve Istanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Muhasebecilik, banka memurlugu, Milli Egitim Basimevi'nde düzeltmenlik, Varlik Yayinevi'nde redaktörlük yapti. "Yedi Mesale" toplulugunun üyesiydi. Bu toplulugun siir anlayisini, yasaminin sonuna dek sürdüren tek sairdir. Siirlerinde çocukluk ve ilkgençlik anilarina baglilik, yasamin küçük mutluluklarindan duyulan sevinç, acima duygusu, iyilik düsüncesi, Istanbul sevgisi, Tanri'ya sükran, ölüm gerçegini kabullenis gibi konulari, gözlemci ve disavurumcu bir tarzla genellikle hece ölçüsüyle, ama kimi zaman serbest ölçüyü de kullanarak islemistir.
Edebiyat
Ilk siiri Serveti Fünun dergisinde çikan Saba, dergideki arkadaslariyla Yedi Mesale Toplulugu'nu kurdu. Yazi ve siirleri Varlik dergisinde yayinlandi. Içe dönük bir yazar olan Ziya Osman Saba siirlerinde aile sevgisi, kadere boyun egis, kulluk, küçük mutluluklarla yetinme, yoksulluk karsisinda duyulan utanç ve merhamet gibi temalari isledi, hikayelerinde ise genellikle geçmis yasamin özlem ve acisini birarada vermeye çalistigi görülür.
Eserleri
Siirleri
* Geçen Zaman
* ll
* Sebil ve Güvercinler
* Çocuklugum
* Ahret
* Artik Yasamak Için
* Beyaz Ev
* Bilemiyorum
* Eller
* Istanbul
Hikaye kitaplari
* Mesut Insanlar Fotografhanesi
* Degisen Istanbul