Yusuf Ziya Ortaç (23 Nisan, 1895 - 11 Mart, 1967) Türk sair, yazar, edebiyat ögretmeni.
Hecenin Bes Sairi grubunun üyesi ve öncülerinden. Istanbul Vefa Idadisi'ni bitirdi. 1915'te Darülfünun-i Osmani'nin (Istanbul Üniversitesi) açtigi yeterlilik sinavini kazanarak edebiyat ögretmeni oldu. Çesitli okullarda dersler verdi.

Orhan Seyfi Orhon'la birlikte çikardigi Akbaba mizah dergisini ölümüne degin yayinladi. 1946-1954 arasinda Demokrat Parti Ordu milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne seçildi. Siire aruzla basladi. Ziya Gökalp'in etkisiyle hece ölçüsünü benimsedi, bu türün basarili örneklerini verdi. Hecenin Bes Sairi'nden biri olarak ünlendi. Siirleri Türk Yurdu, Servet-i Fünun ve Büyük Mecmua'da yayinlandi. Akbaba dergisinde akici bir dille, rahat okunur bir tarzda yazdigi fikralarinda siyasal mizahin özgün örneklerini verdi. Siir ve gülmece yazilarinin yanisira roman, öykü ve oyunlar da yazdi.

Eserleri

Roman

Kürkçü Dükkani (1931)
Seker Osman (1932)
Göç (1943)
Üç Katli Ev (1953)
Sari çizmeli Mehmet Aga , Gün Dogmadan

Siir

Akindan Akina (1916)
Asiklar Yolu (1919)
Cen Ufuklari (1920)
Yanardag (1928)
Bir Selvi Gölgesi (1938)
Kus Civiltilari (Çocuk siirleri, 1938)
Bir Rüzgar Esti (1952)

Oyun

Kördügüm (1920)
Latife (1919)
Nikahta Keramet (1923)

Mizah

Sen Kitap (1919)
Besik (1943)
Ocak (1943)
Sari Çizmeli Mehmed Aga (1956)
Gün Dogmadan (1960)

Gezi/Ani/Biyografi

Ismet Inönü (1946)
Göz Ucuyla Avrupa (1958)
Portreler (1960)
Bizim Yokus (1966)